Mei Heong Yuen กิน ลอดช่องสิงคโปร์ (ไอศกรีม) และ พุดดิ้งนม ที่ไชน่าทาวน์ สิงคโปร์
ประวัติของคำว่า ลอดช่องสิงคโปร์ (ใครรู้แล้วข้ามไป)
สำหรับคนที่สงสัยในเรื่องของ ลอดช่องสิงคโปร์ ว่ามีที่มาที่ไปอย่างก็ไร ก็ต้องขออธิบายตามหลักประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมว่า ขนมไทย หลายชนิด มีขายกันในไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย ลาว และสิงคโปร์ ในรูปลักษณ์ใกล้เคียงกันอยู่แล้ว ดังนั้น เราจึงเห็นหน้าตาขนมประเภท ลอดช่อง สาคูกะทิ ข้าวเหนียวเปียก ขนมกล้วย ขนมตาล ที่มีในแทบทุกประเทศข้างต้น แต่เรียกชื่อต่างกัน ส่วนผสมต่างกันเล็กน้อย
ภาพจาก http://picpost.mthai.com/view/34034
ส่วน ลอดช่อง ชื่อมาจากกรรมวิธีทีจะบีบเป็นเส้นๆผ่านช่องของตะแกรงออกมา และ คำว่า สิงคโปร์ มาจากเดิมมีร้านลอดช่องชื่อดังขายอยู่หน้า โรงหนังสิงคโปร์ ครับ
ประวัติลอดช่องสิงคโปร์ http://th.wikipedia.org/wiki/ลอดช่องสิงคโปร์
ลอดช่อง แบบสิงคโปร์
ส่วนลอดช่องแดนสิงคโปร์เนี่ย เรียกว่า Chendol (เชนด้อล เขียนอีกแบบว่า Cendol) หน้าตามันก็คือลอดช่อง เฉาก๊วย (ซึ่งภาษาอังกฤษบ้างก็เรียก Glass Jelly, Black Jelly หรือแม้กระทั่ง Herb Jelly) และถั่วแดง เสริ์ฟกับน้ำแข็งใสน้ำกะทิในถ้วยเดียวเลย
ลอดช่องไอศกรีม สุดฟิน ร้าน Mei Heong Yuen
ภาพจาก Google Street View ครับ เอาไว้ตามหาร้านไหนหว่า
และแล้วก็เจอ มีทั้งคนแก่ คนสาว นั่งกันเต็มไปหมดเลย
ทีนี้ ผมจะแนะนำร้านขนมหวานดั้งเดิมของสิงคโปร์ ที่คนกินกันแน่นตลอดวัน คือ Mei Heong Yuen
ร้านนี้มีร้านดั้งเดิมที่ Chinatown (ลง MRT ที่ Chinatown ประตู exit A หาทางไปยัง Temple Street ให้ได้ครับ อยู่ต้นๆซอยเลย
และมีสาขาอยู่ใน ห้างต่างๆอีกสองแห่ง คือ Ion (Orchard) ที่บริเวณ Food Zone และ Chinatown Point
บรรยากาศในร้าน Mei Heong Yuen นั่งก็เต็มแทบจะ ต้องเล่นเกาอี้ดนตรีกันเลย
เมนูหน้าร้าน ไว้เลือกก่อนเข้าไปสั่งก็ได้
ขนมดั้งเดิมที่คนที่นี่ชอบทานกัน คือ เฉาก๊วย ครีม(ซุป)งาดำ พุดดิ้งนม สด และไอศกรีม ซึ่งไอศกรีมแบบไสออกมาเป็นแผ่นบางๆทับไปมา ก็มีขายในบ้านเราเยอะอยู่ และก็เป็นของสมัยใหม่นี่หว่า ใช่ครับ เขาเอามาขายเพิ่ม ดึงดูดทั้งลูกค้ารุ่นใหญ่และรุ่นเล็กไว้ได้ดี โดยเฉพาะส่วนผสมใหม่คือ Chendol Snow Ice ที่ใช้ส่วนผสมของ Chendol เดิมมี ลอดช่อง ถั่วแดง เฉาก๊วย ใส่วุ้นมะพร้าว ลูกชิด ลาดบนไอศกรีมกระทิ และมีซอสมาให้ เป็น น้ำเชื่อมมะพร้าวน้ำตาลทรายแดง (รสชาติเหมือนที่เรากินกับ เมี่ยงคำ หรือที่ทำเป็นไส้ ขนมสอดไส้น่ะครับ) หอมมัน อร่อยมากๆครับ ในราคา $6.00
เมนูหน้าร้านตัวนี้ ที่ว่าเด็ด
ภาพ Chendol Snow Ice จากในเว็บของร้าน
แต่ความเป็นจริงคือ … อากาศร้อน กว่าจะเดินทางเสริ์ฟถึงก็ละลายไปนิดนึง (แต่อร่อยมากอยู่ดี)
แต่ถ้าต้องการกิน Chendol ดั้งเดิม ก็แนะนำให้ตามหาศูนย์อาหาร อย่างเช่น Kopitiam หรือ Food Republic ซึ่งกระจายในสิงคโปร์อยู่หลายที่และมีขายแทบจะทุกห้าง รับรองได้ทานแน่นอนในราคา $3.50
กลับมาที่ร้าน Mei Heong Yuen อีกทีครับ ร้านนี้มีสิ่งที่น่าทานอยู่ คือ ขนมประเภทซุปหวาน (งาดำ อัลมอนด์ วอลนัท) ซึ่งมีคนร่ำลือว่าอร่อยไม่แพ้ ฮ่องกง และพุดดิ้งนมอร่อยไม่แพ้ มาเก๊า
ภาพจากในเว็บครับ
เนื่องจากเวลาผมมีจำกัด จึงรีวิว พุดดิ้งนม (ร้อน) ในราคา $3.50 ได้ทานแล้ว อืม…..อร่อยมัน เข้มข้นนมมากๆ และกล้าพูดได้เช่นกันว่าอร่อยไม่แพ้ ที่มาเก๊าเลยครับ (ในภาพแหว่งไปหนึ่งคำ แหะๆ)
อีกอย่างที่คนชอบกินกันในร้านนี้คือ ไอศกรีมสองสี อัลมอนด์และงาดำ
รูปตามเมนูจาก เว็บไซท์ของร้านเลยครับ
แผนที่สาขาหลัก ตามแผนที่เลยครับ (จุดแดงๆ พร้อมพิกัดครับ)
